برش و تقسيم بندی سيگنالها
DSLAM
اين وسيله که در جهت فراهم کننده خدمات قرار ميگيرد وسيله اصلي بوجود آورنده DSL ميباشد. DSLAM اتصال را از کابران مختلف دريافت ميکند و آنها را برای بوجود آوردن سيگنالهای يک ارتباط اينترنتي سرعت بالا با هم جمع ميکند. بطور کلي DSLAM قادرند که با انواع مختلفي از DSL ها در يک اداره مرکزی ارتباط برقرار کنند و از پروتکلهای مختلف و مدولاسيون های مختلف – هم CAM و هم DMT برای مثال پشتيباني ميکنند. بعلاوه DSLAM ممکن است که کارهای ديگری مانند مسير يابي و آدرس دهي خودکار IP را نيزبرای مشتريان انجام دهد.
DSLAM موجب بوجود آمدن بزرگترين اختلاف بين سرويسهای مودمهای کابلي و ADSL ميشود. به خاطر اينکه کابران مودمهای کابلي بر روی يک شبکه حلقوي به اشتراک گداشته شده قرار دارند که اين امر موجب ميشود که در اکثر موارد هرچه تعداد کابران بالاتر برود کارايي پايين ترآيد در صورتي که در تکنولوژی ADSL يک اتصال جداگانه از هر کابر به DSLAM وجود دارد و اين بدين معني است که در صورت اضافه شدن کابر جديد تاثيري در سرعت ساير کابران وجود ندارد ابته این تازماني است که تعداد کابران برای يک اتصال پر سرعت اينترنت به حد اشباع نرسد. در نقطه اشباع بالا بردن سطح سرعت توسط فراهم کننده خدمات موجب افزايش کارايي برای کابران ميشود.
آينده DSL
ADSL با تکنولوژی هايي مانند مودمهای کابلي و اينترنت ماهواره ای برای داشتن يک ارتباط پرسرعت در حال رقابت ميباشد. بر طبق گزارش IDC در ايالات متحده در حدود ماکزيمم 330,000 کابرخانگي از طريق DSL در سال 1999 به اينترنت متصل بوده اند اين رقم برای مودمهای کابلي برابر 1,350,000ميباشد. پيش بيني ميشود که تا سال 2003 تعداد کابران مودمهای کابلي به 8,980,000 و تعداد کابران DSL به 9,300,000 برسد . در حال حاظر ماکزيمم سرعت DSL توسط کميسيون ارتباطات فدرال آمريکا به 1.5 مگابيت بر ثانيه محدود شده است. تکنولوژی هايي که به تازگي آمده اند در تئوری سرعتي معادل 7 مگابيت بر ثانيه را فراهم ميکنند و تحقيقات انجام شده حتي سرعتهايي بالاتر را توسط استفاده از پروتکلهايي مانند G.Lite و VDSL نشان ميدهد
اين وسيله که در جهت فراهم کننده خدمات قرار ميگيرد وسيله اصلي بوجود آورنده DSL ميباشد. DSLAM اتصال را از کابران مختلف دريافت ميکند و آنها را برای بوجود آوردن سيگنالهای يک ارتباط اينترنتي سرعت بالا با هم جمع ميکند. بطور کلي DSLAM قادرند که با انواع مختلفي از DSL ها در يک اداره مرکزی ارتباط برقرار کنند و از پروتکلهای مختلف و مدولاسيون های مختلف – هم CAM و هم DMT برای مثال پشتيباني ميکنند. بعلاوه DSLAM ممکن است که کارهای ديگری مانند مسير يابي و آدرس دهي خودکار IP را نيزبرای مشتريان انجام دهد.
DSLAM موجب بوجود آمدن بزرگترين اختلاف بين سرويسهای مودمهای کابلي و ADSL ميشود. به خاطر اينکه کابران مودمهای کابلي بر روی يک شبکه حلقوي به اشتراک گداشته شده قرار دارند که اين امر موجب ميشود که در اکثر موارد هرچه تعداد کابران بالاتر برود کارايي پايين ترآيد در صورتي که در تکنولوژی ADSL يک اتصال جداگانه از هر کابر به DSLAM وجود دارد و اين بدين معني است که در صورت اضافه شدن کابر جديد تاثيري در سرعت ساير کابران وجود ندارد ابته این تازماني است که تعداد کابران برای يک اتصال پر سرعت اينترنت به حد اشباع نرسد. در نقطه اشباع بالا بردن سطح سرعت توسط فراهم کننده خدمات موجب افزايش کارايي برای کابران ميشود.
آينده DSL
ADSL با تکنولوژی هايي مانند مودمهای کابلي و اينترنت ماهواره ای برای داشتن يک ارتباط پرسرعت در حال رقابت ميباشد. بر طبق گزارش IDC در ايالات متحده در حدود ماکزيمم 330,000 کابرخانگي از طريق DSL در سال 1999 به اينترنت متصل بوده اند اين رقم برای مودمهای کابلي برابر 1,350,000ميباشد. پيش بيني ميشود که تا سال 2003 تعداد کابران مودمهای کابلي به 8,980,000 و تعداد کابران DSL به 9,300,000 برسد . در حال حاظر ماکزيمم سرعت DSL توسط کميسيون ارتباطات فدرال آمريکا به 1.5 مگابيت بر ثانيه محدود شده است. تکنولوژی هايي که به تازگي آمده اند در تئوری سرعتي معادل 7 مگابيت بر ثانيه را فراهم ميکنند و تحقيقات انجام شده حتي سرعتهايي بالاتر را توسط استفاده از پروتکلهايي مانند G.Lite و VDSL نشان ميدهد
+ نوشته شده در شنبه بیست و یکم فروردین ۱۳۸۹ ساعت 11:47 توسط شقایق
|
سلامی به گرمی نان و تنور